اقتصاد به زبان ساده (بخشِ دوم)

بخشِ دوم:

خواسته ها یک چیزند و تقاضا چیزی دیگر.

تقاضا یعنی مقداری از کالایی خاص که افراد با پرداختن مبلغی معین می خرند و این مقدار کالایی نیست که افراد به آن نیاز دارند یا آرزو می کنند دشته باشند.

شاید کسی نیازها و خواسته هایِ مبرم داشته باشد اما توان خرید آن ها را نداشته باشد بنابراین نیازها و خواسته ها تقاضایِ مؤثر نیستند. تقاضایی مؤثر یعنی فقط مقدارِ واقعیِ خریداری شده.

در اقتصاد مقداری که خرید می شود ثابت نیست بلکه همواره وابسته به قیمت است.

مقدار تقاضا به قیمت کالا یا خدماتِ موردِ تقاضا بستگی دارد، زیرا کالاها کمیاب هستند. اگر عرضه نامحدود بود و هرکس می توانست هرآنچه را می خواهد به دست آورد دیگر کسی حاضر نبود برای تهیۀ کالاها پیشیزی بپردازد.

کمیابی موجب افزایشِ قیمت می شود و فقط کسانی می توانند به کالاهایِ کمیاب دست یابند که بتوانند قیمت آن ها را بپردازند.

هرگاه میزانِ عرضۀ کالا از میزانِ تقاضایِ آن با قیمتِ موجود کمتر شود، قیمت کالا افزایش می یابد. این افزایشِ قیمت به کاهشِ تقاضا می انجامد و عرضه را از تقاضا بیشتر می کند و این وضع آنقدر ادامه می یابد تا مقدارِ عرضه و تقاضا با قیمتِ جدید، برابر شود.